het begint al gewoon te worden
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Conny en Clemens
21 Maart 2018 | Zambia, Kabwe
En ja hoor, daar rinkelde hij alweer (figuurlijk dan) om 6.30. Dat zijn we inmiddels wel gewend, behalve dat de zon niet scheen maar het een beetje regende. Dat was goed voor het stof denken we dan maar. Aangekomen op de bouwplaats scheen hij namelijk alweer, zoals gewoonlijk.
De dag begon met een warming up en de bouwinstructie van de eeuwig lachende Mighty. Het zou een klussendag worden. Kozijnen afsmeren (Conny), dak schuin opmetselen (Clemens), stenen kruien (Conny), stenen schuin afhakken (Clemens), binnenmuren opmetselen tot de hoogte van de te plaatsen lateien (Conny), steiger verplaatsen (Clemens), helpen met beton maken (Conny - maar kort gedaan, allemachtig wat is dat zwaar!), sjouwen (Clemens) en bekisting van de lateien volstorten met beton (Conny). Kortom, afwisselend genoeg en het huis schiet op!!!
Voordat we naar de lunch vertrokken kwamen een keurig geklede heer en dito dame op bezoek op de bouwplaats. Zij bleken de lokale voorzitters van het Council for Development van Makalulu. Elke gemeenschap heeft een dergelijk democratisch gekozen raad. Zij legden uit op welke wijze de gezinnen worden gekozen die in aanmerking komen voor een huis van Habitat.
Als eerste wordt gekeken wie een huis heeft dat niet meer of nauwelijks nog bewoonbaar is. In het afgelopen regenseizoen zijn ongeveer 75 huizen ingestort. Vervolgens wordt de kwetsbaarheid van bewoners beoordeeld. Zijn het oudere mensen die zorgen voor hun kinderen en kleinkinderen (vaak weeskinderen). Of zijn het alleenstaande ouders met hun kinderen. Tenslotte speelt het inkomen een rol dat er vaak niet of nauwelijks is. Deze mensen worden ingebracht in het overleg met Habitat. In Makalulu is al een sociaal werker van Habitat aanwezig. Vanuit de centrale Habitat-organisatie in Lusaka wordt de aankoop van de grond in gang gezet. In dit geval wordt ook onderzocht of de beoogde locatie zich niet op vervuilde grond bevindt.In Kabwe en omgeving zijn namelijk grote gebieden zwaar verontreinigd door de winning van koper, lood en zink. Habitat heeft in overleg met de sociale werker en het Council for Development bepaald welke families uiteindelijk in aanmerking komen voor de 120 nieuw te bouwen huizen. Vooral de lokale mensen erkenden dat het een lastige keuze is, omdat zij de families natuurlijk goed kennen en ook persoonlijke voorkeuren zouden kunnen hebben. Vandaar dat zij altijd instemmen met de keuze van Habitat om het proces zo eerlijk mogelijk te laten verlopen.
Al met al is het een proces waarbij niet over één nacht ijs wordt gegaan. Reken dus maar dat de mensen voor wie wij bezig zijn het ontzettend hard nodig hebben.
Achter het huis in aanbouw staat een grote mangoboom. Deze boom zorgt voor schaduw en het is overdag het tijdelijk verblijf van de familie. En mijn God, wat maken ze er een troep van. Net als elke Afrikaan kennen zij het fenomeen afval niet. Sterker nog, je hebt iets opengemaakt of losgescheurd en wat doe je met de plastic troep???? Goed geraden, pl..r het maar naast je neer. Voor degenen die mij een beetje kennen is dat een tikkie irritant. Ik was er vanmorgen als eerder dan zij en dacht het goede voorbeeld te geven door de zooi even op te rapen. En wat schetst mijn oog een paar uur later? Alweer goed geraden!!! Daar lag weer alle troep om hun heen. Het overigens best wel fijne briesje zorgde natuurlijk voor spontane verspreiding. En als je er dan verder niet op let, zit je uiteindelijk in een soort plastic soep op land. Dus heb ik daar heel vriendelijk iets van gezegd en er werd direct actie ondernomen!! Yesss!!!!
Overigens heb ik niet de illusie dat het blijvend resultaat oplevert. Maar ook hier geldt "een goed begin is het halve werk."
Tussen de middag hebben we weer in de lokale basisschool gegeten. De eerste dag waren alle kinderen verlegen en op afstand. Gisteren kwamen ze al met meer opdagen toen we ballen en een soort tennisspel hadden meegenomen. Vandaag holden ze al met de bus mee toen we in aantocht waren. We hebben snel gegeten en toen met de kinderen gespeeld. Want welk kind vindt aandacht niet fijn??
De slappe balletjes gevuld met rijst waren een enorm succes. Vooral als je er 4 van hebt, ca 10 kinderen in een kring zet en de balletjes zo snel mogelijk rondgooit. Wat een enorm plezier en gegil. Want het is echt zó spannend als wij een kindje het balletje toegooien!
Clemens is nog steeds dol op zijn favoriete dwergwerpen en de kinderen ook. Ik heb het oude damespaard weer van stal gehaald en wat was dat weer leuk. Kortom, dat speeluur vloog voorbij.
Toen we met de bus weer terugreden renden alle kinderen mee en gooiden ze oranje bloemen -het leken warempel Afrikaantjes- de bus in.
En zeg niet dat de kinderen zielig zijn. Ze hebben lol, ook met elkaar! Ook zorgen ze voor elkaar. Maar hun rafelige kleren, blote voeten, het feit dat de meesten niet naar school kunnen en vaak maar 1x per dag eten zegt genoeg over hoe deze kinderen opgroeien. En over de kansen die ze krijgen. Het simpele feit dat ze deze week veel aandacht krijgen van de attractie die tussen de middag aankomt zorgt hopelijk voor een leuke herinnering.
Na het werk hebben we de markt bezocht. Nou dat is me wat. Over het gekrioel, de drukte, de bus die zich daardoorheen wurmt en vooral heel veel spullen en kleuren kan ik een blad vol schrijven. Maar wat vooral opviel was het gemak waarmee we over deze markt liepen. Niet wat wij verwachtten. Natuurlijk werd er naar ons gekeken. Maar niemand was opdringerig, we werden niet achterna gelopen of vastgepakt. Kortom, het voelde alsof we op zaterdag op de Binnenrotte liepen. Eigenlijk een gewoon en veilig gevoel.
Morgen wordt het weer vroeg dag. De muren en lateien zullen afgemaakt worden en de voorbereidingen voor het dak worden getroffen. We zijn benieuwd!!
De dag begon met een warming up en de bouwinstructie van de eeuwig lachende Mighty. Het zou een klussendag worden. Kozijnen afsmeren (Conny), dak schuin opmetselen (Clemens), stenen kruien (Conny), stenen schuin afhakken (Clemens), binnenmuren opmetselen tot de hoogte van de te plaatsen lateien (Conny), steiger verplaatsen (Clemens), helpen met beton maken (Conny - maar kort gedaan, allemachtig wat is dat zwaar!), sjouwen (Clemens) en bekisting van de lateien volstorten met beton (Conny). Kortom, afwisselend genoeg en het huis schiet op!!!
Voordat we naar de lunch vertrokken kwamen een keurig geklede heer en dito dame op bezoek op de bouwplaats. Zij bleken de lokale voorzitters van het Council for Development van Makalulu. Elke gemeenschap heeft een dergelijk democratisch gekozen raad. Zij legden uit op welke wijze de gezinnen worden gekozen die in aanmerking komen voor een huis van Habitat.
Als eerste wordt gekeken wie een huis heeft dat niet meer of nauwelijks nog bewoonbaar is. In het afgelopen regenseizoen zijn ongeveer 75 huizen ingestort. Vervolgens wordt de kwetsbaarheid van bewoners beoordeeld. Zijn het oudere mensen die zorgen voor hun kinderen en kleinkinderen (vaak weeskinderen). Of zijn het alleenstaande ouders met hun kinderen. Tenslotte speelt het inkomen een rol dat er vaak niet of nauwelijks is. Deze mensen worden ingebracht in het overleg met Habitat. In Makalulu is al een sociaal werker van Habitat aanwezig. Vanuit de centrale Habitat-organisatie in Lusaka wordt de aankoop van de grond in gang gezet. In dit geval wordt ook onderzocht of de beoogde locatie zich niet op vervuilde grond bevindt.In Kabwe en omgeving zijn namelijk grote gebieden zwaar verontreinigd door de winning van koper, lood en zink. Habitat heeft in overleg met de sociale werker en het Council for Development bepaald welke families uiteindelijk in aanmerking komen voor de 120 nieuw te bouwen huizen. Vooral de lokale mensen erkenden dat het een lastige keuze is, omdat zij de families natuurlijk goed kennen en ook persoonlijke voorkeuren zouden kunnen hebben. Vandaar dat zij altijd instemmen met de keuze van Habitat om het proces zo eerlijk mogelijk te laten verlopen.
Al met al is het een proces waarbij niet over één nacht ijs wordt gegaan. Reken dus maar dat de mensen voor wie wij bezig zijn het ontzettend hard nodig hebben.
Achter het huis in aanbouw staat een grote mangoboom. Deze boom zorgt voor schaduw en het is overdag het tijdelijk verblijf van de familie. En mijn God, wat maken ze er een troep van. Net als elke Afrikaan kennen zij het fenomeen afval niet. Sterker nog, je hebt iets opengemaakt of losgescheurd en wat doe je met de plastic troep???? Goed geraden, pl..r het maar naast je neer. Voor degenen die mij een beetje kennen is dat een tikkie irritant. Ik was er vanmorgen als eerder dan zij en dacht het goede voorbeeld te geven door de zooi even op te rapen. En wat schetst mijn oog een paar uur later? Alweer goed geraden!!! Daar lag weer alle troep om hun heen. Het overigens best wel fijne briesje zorgde natuurlijk voor spontane verspreiding. En als je er dan verder niet op let, zit je uiteindelijk in een soort plastic soep op land. Dus heb ik daar heel vriendelijk iets van gezegd en er werd direct actie ondernomen!! Yesss!!!!
Overigens heb ik niet de illusie dat het blijvend resultaat oplevert. Maar ook hier geldt "een goed begin is het halve werk."
Tussen de middag hebben we weer in de lokale basisschool gegeten. De eerste dag waren alle kinderen verlegen en op afstand. Gisteren kwamen ze al met meer opdagen toen we ballen en een soort tennisspel hadden meegenomen. Vandaag holden ze al met de bus mee toen we in aantocht waren. We hebben snel gegeten en toen met de kinderen gespeeld. Want welk kind vindt aandacht niet fijn??
De slappe balletjes gevuld met rijst waren een enorm succes. Vooral als je er 4 van hebt, ca 10 kinderen in een kring zet en de balletjes zo snel mogelijk rondgooit. Wat een enorm plezier en gegil. Want het is echt zó spannend als wij een kindje het balletje toegooien!
Clemens is nog steeds dol op zijn favoriete dwergwerpen en de kinderen ook. Ik heb het oude damespaard weer van stal gehaald en wat was dat weer leuk. Kortom, dat speeluur vloog voorbij.
Toen we met de bus weer terugreden renden alle kinderen mee en gooiden ze oranje bloemen -het leken warempel Afrikaantjes- de bus in.
En zeg niet dat de kinderen zielig zijn. Ze hebben lol, ook met elkaar! Ook zorgen ze voor elkaar. Maar hun rafelige kleren, blote voeten, het feit dat de meesten niet naar school kunnen en vaak maar 1x per dag eten zegt genoeg over hoe deze kinderen opgroeien. En over de kansen die ze krijgen. Het simpele feit dat ze deze week veel aandacht krijgen van de attractie die tussen de middag aankomt zorgt hopelijk voor een leuke herinnering.
Na het werk hebben we de markt bezocht. Nou dat is me wat. Over het gekrioel, de drukte, de bus die zich daardoorheen wurmt en vooral heel veel spullen en kleuren kan ik een blad vol schrijven. Maar wat vooral opviel was het gemak waarmee we over deze markt liepen. Niet wat wij verwachtten. Natuurlijk werd er naar ons gekeken. Maar niemand was opdringerig, we werden niet achterna gelopen of vastgepakt. Kortom, het voelde alsof we op zaterdag op de Binnenrotte liepen. Eigenlijk een gewoon en veilig gevoel.
Morgen wordt het weer vroeg dag. De muren en lateien zullen afgemaakt worden en de voorbereidingen voor het dak worden getroffen. We zijn benieuwd!!
-
21 Maart 2018 - 19:40
Rob & Annelies:
Heel bijzonder wat jullie daar doen en meemaken. Wat zal het leven hier weer wennen zijn volgende week. Clemens moet mij wel eens even vertellen over dat dwergwerpen, hoor!
Alle goeds lieve mensen, tot snel! -
21 Maart 2018 - 20:10
Tiny Koot:
Heel leuk te volgen wat jullie meemaken en hoe het gaat met de bouw .
Wat een verschil met z'n 25 jaar geleden toen onze Patricia naar Ghana ging,
Geen andwoord op brieven en een kort telefoontje in 6weken dit is toch wel
Heel wat leuker,want wij leven ook heel erg met jullie mee.
Liefs Ben en Tiny en nog even heel veel plezier. -
21 Maart 2018 - 22:41
Lydia:
Mooi om mee te maken. Ingewikkelde keuzes waar deze mensen voor staan. Klimaat en milieu spelen zo te lezen geringe rol. Nog een niche om aan te werken. Alhier worden de stemmen geteld. Na middernacht worden de resultaten verwacht, speculaties volop. Rotterdam wordt weer een formerings-uitdaging.
-
22 Maart 2018 - 08:35
Jolande Van Toorn:
Hallo Clemens en Conny,
Heel bijzonder om jullie reisverslagen te lezen en het beeld wat jullie schetsen wat jullie beleven en meemaken!
veel succes en ook plezier de komende dagen.
harterlijke groet, jolande
-
22 Maart 2018 - 08:41
Anita:
Geweldig verslag weer, zó leuk om te lezen! -
22 Maart 2018 - 09:44
Hanneke:
Dag Clemens en Conny, wat komen er veel herinneringen boven als ik jullie prachtige verslagen lees. Zo herkenbaar zoals jullie de omgeving, de leefomstandigheden, het vaak summiere onderwijs e.d. schetsen. Wat een bijzonder continent is het toch he?
Dank je wel dat jullie ons middels de verslagen meenemen naar dit bijzondere werelddeel waar nog zoveel goeds gedaan kan worden. Dus keep up the good work en blijf vooral ook genieten.
Hakuna matata!
groeten, Hanneke -
22 Maart 2018 - 15:36
Elly:
Hallo Clemens en Conny,
wat een geweldige verhalen, zoals ze worden beschreven is het voor mij ook mogelijk om het voor me te zien. Wat jullie doen is daarom ook heel bijzonder en mooi voor de mensen en zeker ook de kinderen die door jullie zo mooi worden omschreven. Ik wens jullie alle succes en plezier toe.
Groetjes en liefs, Elly -
22 Maart 2018 - 17:01
Marcella:
Lieve Cle en Con,
Wat ben ik trots op jullie! Elke avond kijken wat jullie hebben beleefd.
Ik zie de film dan voor mij, mede bepaald door de foto's van Cle van de vorige keer.
Ook leuk is het lezen van de reacties, vooral als het bekende zijn.
Lieve vrienden nog heel veel bouwgenot want jullie doen enorm goed werk.
Ik kijk uit naar de foto's!
Dikke kus, Marcella
-
22 Maart 2018 - 17:02
Marcella:
Lieve Cle en Con,
Wat ben ik trots op jullie! Elke avond kijken wat jullie hebben beleefd.
Ik zie de film dan voor mij, mede bepaald door de foto's van Cle van de vorige keer.
Ook leuk is het lezen van de reacties, vooral als het bekende zijn.
Lieve vrienden nog heel veel bouwgenot want jullie doen enorm goed werk.
Ik kijk uit naar de foto's!
Dikke kus, Marcella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
